In het oude Athene wilden ouders liever een jongetje dan een meisje. Een jongen kon later een beroep uitoefenen en geld verdienen om zijn vader en moeder op hun oude dag te onderhouden. Meisjes kostten alleen maar geld. Als ze trouwden moesten de ouders haar geld meegeven. Vanaf dat moment kreeg ze namelijk eten en kleding van haar man en daar moest wat tegenover staan.
geboorte en vlak daarna
De oude Grieken dachten dat een baby alleen uit het zaad van de vader werd gemaakt; van een vrouwlijke eicel hadden ze nog geen idee. Daarom vonden ze het normaal dat de vader alleen besliste wat er met de baby gebeurde. Als de baby het zoveelste meisje was of een gebrek vertoonde, kon de vader beslissen de baby op een eenzame plek te vondeling te leggen. Als iemand de baby nog in leven vond, werd die vaak als slaaf in het gezin van de "eerlijke vinder" opgenomen. De eerste dagen kreeg de baby nog geen naam, omdat veel babies in die periode stierven.
"gebakerde" baby
( = strak in doeken gewikkeld)
verzorging van de baby
De baby werd vaak strak in doeken gewikkeld, omdat men dacht dat hij zo een mooi recht lichaam zou krijgen. Als de moeder geen borstvoeding kon geven, konden rijke mensen een voedster inhuren om die taak over te nemen. Als de peuter drie jaar oud was kreeg hij zijn eigen drinkbeker met tuitje (zie foto hieronder).
drinkbeker met tuitje
zindelijk...
De baby droeg net als nu een luier van katoen of linnen. ( zie foto hiernaast) Om zindelijk te worden werden ze later geregeld op een potje gezet ( zie foto's hieronder).
kinderstoel of potje?
Hier klikken om te bewerken.
Hier klikken om te bewerken.
leren lopen met vallen en opstaan...
veilig bij mama thuis..
Tot ze naar school gingen hadden de kinderen een onbezorgd bestaan in de bovenvertrekken van het huis, waar moeder haar vriendinnen ontving en waar ze met hun vriendjes konden spelen.
op de eerste verdieping woonden de vrouwen en de kinderen
kindertijd: vroeger en nu
Annelies maakte deze prachtige powerpoint, waarin ze verschillen tussen vroeger en nu in beeld brengt.
De kinderen speelden vaak thuis in een speciale kinderkamer op de bovenverdieping van het huis. Ze hadden ook hun eigen speelgoed, zoals rammelaars, poppen, ballen en dierenfiguren op wieltjes om mee te rijden.
spelletjes
Zeer geliefd was bikkelen: dit lijkt erg op knikkeren, maar het werd gespeeld met wervelbotjes van een schaap of geit.
Ook groepsspelen met een bal werden veel gespeeld, bijvoorbeeld het spel "efedrismos", waarbij een deel van de groep op de rug van iemand moesten zitten en zo een geworpen bal vangen. Als ze wat ouder werden konden ze buiten spelen met een bal (van repen stof of een met lucht gevulde varkensblaas), hoepel, tol of schommel. Ook hockey kende ze toen al.
meisje op de schommel
jongetje met een jojo
bikkels
efedrismos
hoepelen
huisdieren
Veel kinderen hadden een huisdier, vooral ganzen, kippen, duiven en honden waren geliefd. Katten daarentegen hielden de Grieken liever niet in huis.
een hond...
naar school...
Alleen de jongens gingen naar school. Daar moest voor betaald worden, dus de vader vond het belangrijker dat de jongens onderwijs kregen. Op school leerden ze schrijven, lezen, rekenen, muziek maken en gedichten voordragen. Schrijven deden ze op houten plankjes met een laagje bijenwas. Rekenen leerden ze met behulp van een telraam, een houten lijst met daaraan rijen kralen die aan touwtjes waren geregen. De schooltjes waren vaak in een zuilengang of in de open lucht. Rijke Atheners hadden een speciale slaaf om de kinderen naar en van school te brengen en te halen. De jongens deden ook veel aan sport, omdat ze later misschien in de oorlog hun mannetje moesten staan. Hardlopen, speerwerpen en worstelen kwamen daarbij goed van pas.
jongens melden zich bij de meester
en de meisjes?
spinnen op een spintol
Als ze geluk hadden leerden de meisjes thuis lezen en schrijven van hun moeder. De meeste kregen echter alleen les in de dingen die een vrouw later moest kunnen, zoals wol spinnen en weven.
de bruidegom komt de bruid halen
Als een meisje twaalf jaar was, bracht ze al haar speelgoed naar de tempel van Artemis: zo nam ze als het ware afscheid van haar jeugd. Vanaf dat moment kon ze uitgehuwelijkt worden. De meeste meisjes trouwden voor ze zestien jaar werden. Op de dag van het huwelijk pakte de bruidegom zijn bruid bij de pols en "sleurde" haar zo naar de koets waarop ze naar haar nieuwe huis werd vervoerd.